สวัสดีคะวันนี้ขอเริ่มบทความแรก ก่อนอื่นเลยขอบอกว่าบล็อกนี้เป็นบันทึกการเดินทางไปในที่ใหม่ๆ การพบเจอสิ่งใหม่ หรือได้ทำอะไรใหม่ๆของเราเอง หลักๆเลยก็เป็นบล็อกแนะนำสถานที่ท่องเที่ยวที่เราเคยไปสัมผัสมา ขอออกตัวก่อนว่าฝีมือการถ่ายรูปไม่ถึงขั้นมืออาชีพ แค่เห็นอะไรน่าสนใจสำหรับเราและอยากจะเก็บมันไว้เป็นความทรงจำ ด้วยความที่แต่ก่อนเป็นเด็กบ้านนอกคะ(ยอมรับตรงๆ อิอิ)เลยมีความกระหื่นหายตะกายเกียกที่จะได้เดินทางท่องเที่ยวไปในที่ใหม่ๆ ทุกอย่างเลยกลายเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นไปหมด ด้วยความโชคดีอีกอย่างหนึ่งที่ว่าครอบครัวเลี้ยงลูกแบบให้เผชิญปัญหา แก้ไข และเลือกใช้ชีวิตด้วยตัวเอง แต่ไม่ใช่ว่าเขาไม่ดูแลนะ เขาให้อิสระเต็มที่ทั้งด้านปฏิบัติและด้านความคิด ส่วนตัวเรา เราคิดว่าการเดินทางนี้มันเริ่มต้นเมื่อเกือบสองปีที่แล้ว ที่เราเลือกที่จะมาเรียนต่อที่ประเทศโรมาเนีย อย่าถามนะว่าทำไม ไม่รู้เหมือนกัน555 ตอนแรกไม้รู้ด้วยซ้ำว่ามีประเทศชื่อแบบนี้อยู่บนโลกด้วย เอาจริงๆไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับประเทศนี้เลยดีกว่า ภาษาเหรอ...ไม่ต้องพูดถึง อังกฤษยังงมโข่งอยู่เลย รู้อยู่อย่างเดียวว่าที่นี่แหละที่ความฝันของเรามันจะเริ่มต้นและเป็นจริงได้ เนี้ยแหละถึงได้เรียกมันว่าจุดเริ่มต้นของการเดินทาง ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างเริ่มต้นใหม่หมด จากเด็กที่เคยเข้ากรุงเทพไม่ถึง10ครั้งทั้งชีวิต เครื่องบินเหรอไม่ต้องพูดถึง ข้ามชายแดนนออกนอกประเทศยังไม่เคยเลย ก็เนี้ยแหละการออกนอกประเทศครั้งแรกและการขึ้นเครื่องครั้งแรก
ความรู้สึกแรกกับประเทศนี้เหรอ....โถ่!!ส่งกรูกลับไทยที, สาบานว่านี่เมืองหลวง? นั่งรถจากสนามบินไปที่พัก อะโล่งใจละเห็น McDonald,s จำได้ว่าถึงที่นี่ประมาณตีสอง เข้าที่พักกว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปประมาณตี4 ตื่นเช้ามาจำได้ว่าต้องไปรายงารตัวกับมหาลัยเพื่อเข้าสอบ รอตั้งแต่10โมงเช้าถึงบ่ายสอง และอาการเช้ามื้อแรกก็ตอนบ่ายสองนั้นแหละ อันที่จริงจะเรียกว่าอาหารได้มั้ยก็ไม่รู้ เพราะมันคือ ชาดอกมะลิหนึ่งถ้วย และสองวันแรกของการมาที่นี่ 48 ชม.กับการกินพายชีทหนึ่งอัน เล่นเอาน้ำหนักลดไปเลยสองกิโลกรัม และพีคสุดตอนไปรายงานตัวครั้งแรกความรู้สึกนึงที่เกิดขึ้นคือ นี่อะไรกันประเทศนี้เขาไม่รู้จักคำว่าเข้าแถวกันเหรอ เฮ้ย!!!นี่พวกเอ็งนักศึกษาแพทย์นะเว้ย รุมกันยังกะเขาแจกของฟรีให้คนไร้บ้าน แต่เอาจริงๆยอมรับว่าคนไทยมีวัฒนธรรมที่ดีกว่าคนทีนี่โดยเฉพาะเรื่องการเข้าคิว แต่ก็ไม่ได้เกิดเหตุการนี้ขึ้นกับทุกสถานที่นะ ถึงตอนนี้ก็ชินแล้วคะ555 อยู่มาเกือบสองปีก็ปรับตัวได้แล้วคะ เพราะสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นมันก็มีมากมายเหมือนกัน คนโรมาเนียเป็นคนใจดีเอื้อเฝื้อเผื่อแผ่ ยิ้มแย้ม นิสัยอันนี้เหมือนคนไทยคะ และที่สำคัญคือสถานที่ท่องเที่ยวในประเทศโรมาเนียมีเยอะมาก โดยเฉพาะการท่องเที่ยวแบบธรรมชาติ ธรรมชาติที่นี่เป็นธรรมชาติจริงๆ แบบอยากไปน้ำตกสวยๆก็ต้องปีนเขา7ลูกอะไรทำนองนั้น ใครชอบการผจญภัยรับรองไม่มีผิดหวัง ที่นี่เที่ยวได้ทุกฤดู แต่ว่าแต่ละฤดูก็จะสวยไปคนละแบบ เอาจริงๆบล็อกนี้หลักๆแล้วจะเป็นการเที่ยวในประเทศโรมาเนียซะส่วนใหญ่ เพราะเวลาส่วนใหญ่ให้ไปกับการเรียนซะมากกว่าเลยไปเที่ยวไหนไกลไม่ได้ พูดพร่ำมานานมาเริ่มออกเดินทางกันดีกว่า หวังว่าเราจะสร้างแรงบันดารใจให้ใครหลายคนได้เลือกออกเดินทางในเส้นทางของตัวเองบ้าง และหวังว่าสักวันเส้นทางของเราจะพบกัน แพคกระเป๋าแล้วเปิดประตูออกไปซิ รออะไรละ!!
กล้องตัวหลักใช้ Nikon D3200
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น